Orð hafa mátt...
Orð hafa mátt....
Hvaða mátt vilt þú að þín orð hafi ?
Kennari i New York var ad kenna bekknum um einelti og lét þau framkvæma smá æfingu. Hún fékk börnunum pappirsbút og sagði þeim ad hnoða og kuðla og trampa svo a kuðlinu og skemma eins og þau gætu, bara ekki ad rifa niður. Svo lét hún börnin breiða úr pappirnum og prófa ad slétta krumpurnar, en ekki síst, virða fyrir sér hvernig þau hefðu skemmt pappírinn og gera sér grein fyrir hvað hann var orðinn óhreinn.
Siðan sagdi kennarinn börnunum ad biðja pappirinn afsökunar. Hversu mikið sem börnin báðu pappirinn afsökunar og reyndu ad laga það sem þau hefðu krumpað og óhreinkað, þá hurfu skemmdirnar ekki. Kennarinn fékk börnin til ad ræða og skilja ad hvað sem þau reyndu eða vildu slétta og laga það sem þau hefðu gert vid pappirinn, myndi aldrei lagast og búið væri ad skemma pappirinn varanlega.
Þetta væri einmitt það sem gerðist þegar einelti væri beitt gegn öðrum. Hversu oft sem gerandinn bæði fornarlambið afsökunar, þá væru örin komin til ad vera og fylgja fórnarlömbunum allt þeirra lif.
Upplitið a börnunum i bekknum sagði kennaranum ad hun hafði hitt i mark.