Aðventan

Brátt nálgast sú helgasta hátíð í bæ

með heilögu ljósunum björtum.

Andi Guðs leggst yfir lönd yfir sæ

og leitar að friði í hjörtum.

En nú virðist fegurðin flúin á braut

friðurinn spennu er hlaðinn.

Lífsgæðakapphlaup og kauphallarskraut

er komið til okkar í staðinn.

Þó vill hann oft gleymast

sem farveg oss fann , fæddur í jötunnar beði.

Við týnum úr hjartanu trúnni á hann

og tilefni jólanna gleði.

Vökvaðu kærleikans viðkvæmu rós

þá veitist þér andlegur styrkur.

Kveiktu svo örlítið aðventuljós,

þá eyðist þitt skammdegismyrkur.

Það ljós hefur tindrað aldir og ár

yljað um dali og voga.

Þó kertið sé lítið og kveikurinn smár

mun kærleikur fylgja þeim loga.

Láttu svo kertið þitt lýsa um geim

loga í sérhverjum glugga.

Þá getur þú búið til bjartari heim

og bægt frá þér vonleysisskugga

.

Hákon Aðalsteinsson 1997