Þú sérð mig ekki , en ég er hér.

Til umhugsunar

Ég var bara að hugsa um hvort þú hafir gleymt mér,

Ég er sjúkdómurinn þinn Fíkn…

Ég hata fundina , ég hata æðri mætti, ég hata alla sem hafa prógramm.

Allir sem komast í snertingu við mig, ég óska ykkur kvalar og dauða.

Leyfið mer að kynna mig , ég er sjúkdómurinn fíkn.

Ég er gráðugur falskur og sterkur. Svona er ég. Ég hef drepið manneskjur í milljóna tali og er ekki enn ánægður. Ég elska að koma þer á óvart. Ég elska að þykjast vera vinur þinn og huggari. Ég hef huggað þig eða hvað ? Var ég ekki til staðar þegar þú varst einmanna ? Þegar þú vildir bara deyja, var það ekki mig sem þú hrópaðir á ? Ég var hjá þer.

Ég elska að láta þer líða illa. Ég elska að láta þig gráta ,eða öllu heldur að ég fái þig það lokaða/nn tilfinningarlega að þú getir hvorki funndið sársauka né grátið. Þegar þú merkir ekkert tilfinningarlega, þá er ég ánægður og allt sem ég bið þig um eru miklar kvalir. Ég hef alltaf verið til staðar fyrir þig. Þegar allt gekk vel hjá þér, bauðst þú mer inn í líf þitt. Og ég var sá eini sem héllt með þer. Og saman eyðilöggðum við allt það góða sem var í lífi þínu.

Fólk tekur mig ekki alvarlega. Það tekur heilablæðingu ,hjartaáfall og sykursýki alvarlega. Heimskingjar.. Ég er sjúkdómur sem allir hata, en ennþá kem ég ekki óboðinn. Þú velur að hafa mig. Það eru svo margir sem hafa valið mig framm fyrir raunverulegt líf og frið.

Meira en þú hatar mig hata ég tólfspora prógrammið. Æðri mátt þinn og fundina hata ég. Allt þetta svíkur mig og ég get ekki unnið eins og ég vill.

Nú verð eg að hafa mig hægan. Þú sjérð mig ekki , en ég er hér.

Þangað til við hittumst aftur, ef að við hittumst þá óska ég þer kvalar og pínu.

Til umhugsunar

hvers vegna við verðum að snúa við til betra lífs.